Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մե•նա•շը•նորհ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

Բացատրություն

խմբագրել
  1. (քղք․) կապիտալիստական խոշոր միավորում, որն իր ձեռքն է օգտագործում արտադրական և առևտրի իրավունքի՝ ավելի մեծ շահույթ ստանալու նպատակով (մոնոպոլիա)
  2. (փխբ․) Որևէ գործում՝ բնագավառում եզակի՝ գերիշխող դիրք վիճակ
  3. տե՛ս առանձնաշնորհում
  4. (պաշտանվ․) որևէ բան արտադրելու կամ վաճառելու բացառիկ իրավունք
  5. (տնտգ․) (ֆին․) պետությանը, ձեռնարկությանը, կազմակերպությանը կամ ֆիզիկական անձին տրամադրված բացառիկ իրավունք է՝ որևէ գործունեությամբ զբաղվելու համար
  6. (բրվք․) մենաշնորհն առաջանում է այն դեպքում, երբ կոնկրետ անձը կամ կազմակերպությունը հանդիսանում է որոշակի ապրանքի կամ ծառայության միակ մատակարարը

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (տնտգ․) մոնոպոլիա, մենատիրություն (արևմտհ․), առանձնաշնորհ (հզվդ․) (խոշոր միավորում, որն իր ձեռքն է օգտագործում արտադրական և առևտրի իրավունքը)
  2. տե՛ս գերիշխանություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։
  • Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։
  • Ա․Հ․ Բայադյան, Ֆինանսական բացատրական բառարան, Երևան, «Ասողիկ», 2004 — 334 էջ։