շանթել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑnˈtʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ շան•թել
Բայ
- շանթահարել, խփել, հարվածել
- խայթել, կծել (օձի, կարիճի մասին)
- կծու խոսքով վիրավորանք հասցնել, ցավ պատճառել, խայթել, դաղել (փխբ․)
- հարվածել, խփել, այրող, կսկծեցնող հարված հասցնել (փխբ․)
- շեշտակիորեն նայել, շեշտակի հայացք նետել, հայացքով շանթահարել (փխբ․)
- շանթեր արձակել, կայծեր, ցոլքեր արձակել ◆ Աչքերը հուր շանթեցին։ Եղիշե Չարենց (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս կայծակնահարել
- կծել
- խփել
- նայել
- վիրավորել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։