Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շշուկ
վանկեր՝ շ(ը)•շուկ
Բնաձայնական կազմություն՝ -ուկ վերջածանցով։
Գոյական
- շշունջ, շշնջյուն, փսփսուք
- շշնջյունով խոսակցություն
- ցածր, մեղմ ձայն, հազիվ լսելի ձայն (ջրի մեղմ խոխոջ, քամու ցածր ձայն, ծառերի, տերևների շրշյուն և այլն ) (փխբ․)
- անհաստատ, անստույգ լուր, խոսակցություն (փխբ․)
- տե՛ս շշնջյուն շշնջոց
- տե՛ս խոխոջ
- տե՛ս սոսափյուն
- տե՛ս լուր
-
-
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
շշուկ(ը) |
շշուկներ(ը)
|
| Սեռ. |
շշուկի |
շշուկների
|
| Տր. |
շշուկի(ն) |
շշուկների(ն)
|
| Հայց. |
շշուկ(ը) |
շշուկներ(ը)
|
| Բաց. |
շշուկից |
շշուկներից
|
| Գործ. |
շշուկով |
շշուկներով
|
| Ներգ. |
շշուկում |
շշուկներում
|
Գոյական
- նույնն է՝ շշադդում (բսբ․)
-
- տե՛ս շշադդում
-
-
-
Գոյական
-
-
- տե՛ս ստվեր, շվաք
-
-
-
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
