Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուժեղութիւն

վանկեր՝ ու•ժե•ղութ•յուն 

Կազմություն խմբագրել

Արմատ՝ ուժ, վերջածանցներ՝ -եղ-ություն:

Գոյական

  1. ուժեղ՝ զորավոր լինելը, ուժեղի հատկությունը ◆ Իր չափազանց ուժեղության պատճառով նա կոչվում էր «շիր», որ նշանակում է առյուծ։ (Րաֆֆի)
  2. ուժգնություն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. զորեղություն, ամրակազմություն, ջլապնդություն, կարշնեղություն (հնց․), ուժովություն (խսկց․)
  2. հզորություն, զորավորություն
  3. ուժգնություն, սաստկություն, թափ
  4. առողջություն, առողջակազմություն, ամրակազմություն, պնդակազմություն, ամրություն
  5. կարունակություն, կարողականություն, սեռունակություն
  6. դիմացկունություն, տոկունություն
  7. տե՛ս առույգություն
  8. տե՛ս ազդեցիկություն
  9. տե՛ս հաստատակամություն, կայունություն
  10. տե՛ս անառիկություն
  11. տե՛ս արդյունավետություն, գործունություն
  12. տե՛ս ընդունակություն, առաջադիմություն
  13. տե՛ս կենսունակություն
  14. տե՛ս թնդություն, բարկություն
  15. ուժգնություն, բարձրություն (ձայնի մասին)

Աղբյուրներ խմբագրել