ուժեղություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uʒɛʁutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուժեղութիւն
վանկեր՝ ու•ժե•ղութ•յուն
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ ուժ, վերջածանցներ՝ -եղ-ություն:
Գոյական
- ուժեղ՝ զորավոր լինելը, ուժեղի հատկությունը ◆ Իր չափազանց ուժեղության պատճառով նա կոչվում էր «շիր», որ նշանակում է առյուծ։ (Րաֆֆի)
- ուժգնություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- զորեղություն, ամրակազմություն, ջլապնդություն, կարշնեղություն (հնց․), ուժովություն (խսկց․)
- հզորություն, զորավորություն
- ուժգնություն, սաստկություն, թափ
- առողջություն, առողջակազմություն, ամրակազմություն, պնդակազմություն, ամրություն
- կարունակություն, կարողականություն, սեռունակություն
- դիմացկունություն, տոկունություն
- տե՛ս առույգություն
- տե՛ս ազդեցիկություն
- տե՛ս հաստատակամություն, կայունություն
- տե՛ս անառիկություն
- տե՛ս արդյունավետություն, գործունություն
- տե՛ս ընդունակություն, առաջադիմություն
- տե՛ս կենսունակություն
- տե՛ս թնդություն, բարկություն
- ուժգնություն, բարձրություն (ձայնի մասին)
Ա ներքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ուժեղություն(ը) | ուժեղություններ(ը) |
Սեռ. | ուժեղության | ուժեղությունների |
Տր. | ուժեղության(ը) | ուժեղությունների(ն) |
Հայց. | ուժեղություն(ը) | ուժեղություններ(ը) |
Բաց. | ուժեղությունից | ուժեղություններից |
Գործ. | ուժեղությամբ | ուժեղություններով |
Ներգ. | ուժեղությունում | ուժեղություններում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։