պայազատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑjɑˈzɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պայազատ
վանկեր՝ պա•յա•զատ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ միջին պարսկերեն *payāzāt (*pati-āzāta):
Գոյական
- ազնվական տոհմի ժառանգ՝ հաջորդ (թագաժառանգ, իշխանական տան ժառանգ)
- ազնվական, ազնվատոհմ անձ
- ընդհանրապես՝ ժառանգ, ժառանգորդ
- (փխբ․) անդրանիկ, առաջին
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | պայազատ(ը) | պայազատներ(ը) |
| Սեռ. | պայազատի | պայազատների |
| Տր. | պայազատին | պայազատներին |
| Հայց. | պայազատի(ն) | պայազատների(ն) |
| Բաց. | պայազատից | պայազատներից |
| Գործ. | պայազատով | պայազատներով |
| Ներգ. | (պայազատում) | (պայազատներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։