Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատերազմասէր

վանկեր՝ պա•տե•րազ•մա•սեր

Կազմություն խմբագրել

Արմատ՝ պատերազմ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ սեր:

պատերազմներ՝ պատերազմել սիրող, ռազմասեր ◆ Աննման էր աղջիկը, հունական ծովածին փրփրազգեստ հավերժահարսն էր նա, որ ցնդեցնելով հույների գոռ պատերազմասեր աստվածներին, թևածել էր հայ աշխարհքը։ (Պերճ Պռոշյան)
կռիվ՝ վեճ սիրող

Բաղադրյալ բառեր
պատերազմասիրություն անպատերազմասեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ воинственный (ru) ‎(voinstvennyj), агрессивный (ru) ‎(agressivnyj), любящий войну (ru) ‎(ljubjaščij vojnu) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։