պատճառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtˈt͡ʃɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պատ•ճառ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հայկական բառ
Գոյական
- որևէ բան (երևույթ, գործողություն և այլն) պայմանավորող` որևէ բանի տեղի ունենալու՝ երևան գալու հիմունք հանդիսացող հանգամանք՝ պարագա ◆ Ի՞նչ էր այդ լռության պատճառը: (Րաֆֆի) ◆ Էս աշխարհքում ամեն մի բան ունի իրեն մի պատճառ, էն պատճառն էլ ուրիշ պատճառ:
- շարժառիթ, դրդապատճառ ◆ Մեզ անհայտ պատճառները նրան ստիպեցին թողնել համալսարանը։
- որևէ բանի առիթ կամ դրդիչ հանդիսացող մարդ, հեղինակ ◆ Այսքանը միայն կասեմ, որ կրածդ նեղության պատճառը ես եմ։ (Մուրացան)
- պատրվակ, պատճառանք, արդարացում ◆ Արդյոք սուտ պատճառնե՞ր հորինե, թե անկեղծությամբ խոստովանե ամեն բան։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- հանգամանք, պարագա, առիթ, (հնց․)` տեղիք, հավակ, օճառ
- շարժառիթ, դրդապատճառ, նախապատճառ
- պատրվակ, արդարացում, պատճառանք, պատճառաբանություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- պատճառ բերել - պատրվակել, պատրվակ բերել
- պատճառ տալ - պատճառել, առիթ տալ
- պատճառ որ - որովհետև
- պատճառի երկրորդական նախադասություն (քրկն․) - գլխավոր նախադասության պատճառի պարագայական լրացմանը փոխարինող երկրորդական նախադասություն
- պատճառի պարագա (քրկն․) - գործողության` վիճակի և այլնի պատճառը ցույց տվող լրացում
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։