պատյան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtˈjɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատեան
վանկեր՝ պատ•յան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- տուփ՝ արկղ (արկղիկ), պարկ և այլն որևէ իր (գործիք, նվագարան և այլն) մեջը դնելու և պահելու կամ փչանալուց՝ վնասվելուց՝ փոշոտելուց պահպանելու համար ◆ Գուսանապետը պատյանից հանեց բամբիռը:Դ.Դ.
- սրի՝ թրի՝ դաշույնի և այլն նույն նպատակին ծառայող հարմարանք ◆ Սուրը պատյանից հանել։
- որոշ պտուղների կամ սերմերի պինդ կեղևը՝ արտաքին կարծր ծածկույթը ◆ Հիմա ինչքա՜ն սերմեր են պատռում իրենց պատյանը և ծիլեր ձգում:Ա.Ս.
- ատրճանակի կաշվե կամ փայտյա տուփ ◆ Նագանի մաուզերի պատյան։
- առհասարակ՝ որևէ բանի արտաքին ծածկույթ (կեղև, պատիճ և այլն) ◆ (Եգիպտացորենի ցողուններից) յուրաքանչյուրի վրա կար երեք-չորս կողր՝ ուռած պատյաններով (Ս. Խանզադյան)։ ◆ Ձվի պատյան։
- նույնն է՝ Ագուստ (2)
- փայտից կամ երկաթից պատրաստված ծածկույթ՝ տուփ ևն՝ մեխանիզմների, մեքենաների կամ նրանց մասերի մեկուսացման ու պահպանման համար
- փափկամարմինների խեցի
- առհասարակ՝ կենդանիների արտաքին կարծր (կամ փշապատ) ծածկույթ ◆ Կրիայի պատյան։
- (կենսբ․) մարմնի օրգանները պատող թաղանթը, թաղանթ
- (փխբ․) որևէ բան պատող արտաքին շերտ՝ ծածկույթ ◆ Հնարավոր Է, որ դրանք (Սատուրնը և Յուպիտերը) ծածկված լինեն սառցային հաստ կեղևով, որը Երկրի դիտորդներից թաքնված Է գազե պատյանով:Ժ.Պ.
- (փխբ․) որևէ բանի արտաքին ձև՝ կաղապար ◆ Ամեն մի նոր գիտելիք մեզ ներկայանում Է նախկին փորձի բացատրությանը հարմարված հին հասկացողությունների պատյանում:Ն.Բ.
- (պաշտանվ․) տուփ, արկղ, պարկ ևն՝ մեջը զենք, գործիք, նվագարան դնելու և պահելու, կամ փոշուց ևն փչանալուց պահպանելու համար
- (բսբ․) բազմաթիվ միաբջիջ օրգանիզմների ժամանակավոր գոյության ձև, երբ միջավայրի պայմանները ծայրահեղորեն անբարենպաստ են նրանց գոյության համար
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։