պարուտակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑɾuˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարուտակ
վանկեր՝ պա•րու•տակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։
Գոյական
- (հին) (բնստ․) թաղանթ, մի բանի վրայի նուրբ շերտ խավ
- (տեխ․) մեխանիզմ՝ ապարատի և այլն կմախքը կազմող և դրանք իր մեջ ամփոփող պատյան տուփ՝ շրջանակ ◆ Ժամացույցի պարուտակ:
- (փխբ․) քող, շղարշ, ծածկույթ ◆ Ու կպատե իր մշուշե պարուտակին մեջ հոգիս։ (Միսաք Մեծարենց)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։