Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սանկ•ցի•ա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< санкция < լատ. sanctio խստագույն որոշում, վճիռ

Գոյական

  1. (իրավ․) բարձրագույն մարմնի կողմից որևէ ակտի հաստատումը, որով ակտը ստանում է օրենքի ուժ
  2. իրավախախտումը պատժելու միջոց, խստագույն որոշում
  3. միջազգային իրավունքի մեջ՝ միջազգային պայմանագրերը խախտող տիրության նկատմամբ կիրառվող միջոց
  4. (փխբ․) վերադաս մարմնի կողմից տրվող հավանություն, որ կարգադրություն ուժ ունի
  5. (բրգ․) բարոյական պահանջների, մարդկանց արդեն արած արարքների (ինչպես նաև հասարակաական երևույթների) հաստատում հավանության կամ դատապարտման միջոցով
  6. (իրավ․) իրավունքում մի կողմից հանդիսանում է ընդհանուր պետական որոշում (իրավաբանական նորմայի) կառուցվածքի մասը, որը պարտադիր է կատարման երկրի բոլոր քաղաքացիների կողմից, իսկ մյուս կողմից կոնկրետ ցուցում է, պետական հարկադրանքի միջոց ազդելու իրավական նորմայի խախտման դեպքում, եթե այդպիսին չպահպանվի որևէ մեկի կողմից
  7. (դիվ․) միջազգային իրավումքում՝ տնտեսական,ռազմական կամ ֆինանսական պատժամիջոց այն պետությունների հանդեպ, որոնք խախտել են միջազգային նորմերը կամ համաձ
  8. (նորբ․) հավանություն, թույլտվություն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս հավանություն (2)

Արտահայտություններ

խմբագրել


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
  • Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։
  • Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։