Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սառ•նա•սիրտ 

Կազմություն

խմբագրել

Արմատ՝ սառն, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ սիրտ:

Ածական

  1. բոլոր հանգամանքներում սառն՝ հավասարակշռված վերաբերմունք պահպանող ◆ Սառնասիրտ մարդ։ ◆ Սամվելը աշխատում էր ուրախ ձևանալ, աշխատում էր, որքան կարելի է, սառնասիրտ լինել։ (Րաֆֆի)
  2. սառնասրտություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Սառնասիրտ վերաբերմունք՝ կեցվածք։
  3. հանգիստ, անվրդով, առանց ավելորդ բռնկումի՝ կրքոտության ◆ Սառնասիրտ դատողություն պատասխան։
  4. (փխբ․) անտարբեր, զգացմունքայնություն՝ ներքին ջերմություն չարտահայտող՝ չպարունակող ◆ Սառնասիրտ հարաբերություններ։

Մակբայ

  1. սառնասրտորեն ◆ Մենք անկարող ենք այդ խնդրի մասին սառնասիրտ խոսել։ (Վահան Տերյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սառնարյուն, (արևմտհ․) պաղասիրտ, պաղարյուն, ձյունասիրտ (բնստ․), (գվռ․) պաղսիրտ, հովսիրտ, պաղբերան
  2. տե՛ս հանգիստ, անվրդով
  3. տե՛ս անտարբեր, անկիրք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել