սառնասիրտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑrnɑˈsiɾt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սառ•նա•սիրտ
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ սառն, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ սիրտ:
Ածական
- բոլոր հանգամանքներում սառն՝ հավասարակշռված վերաբերմունք պահպանող ◆ Սառնասիրտ մարդ։ ◆ Սամվելը աշխատում էր ուրախ ձևանալ, աշխատում էր, որքան կարելի է, սառնասիրտ լինել։ (Րաֆֆի)
- սառնասրտություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Սառնասիրտ վերաբերմունք՝ կեցվածք։
- հանգիստ, անվրդով, առանց ավելորդ բռնկումի՝ կրքոտության ◆ Սառնասիրտ դատողություն պատասխան։
- (փխբ․) անտարբեր, զգացմունքայնություն՝ ներքին ջերմություն չարտահայտող՝ չպարունակող ◆ Սառնասիրտ հարաբերություններ։
Մակբայ
- սառնասրտորեն ◆ Մենք անկարող ենք այդ խնդրի մասին սառնասիրտ խոսել։ (Վահան Տերյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- սառնարյուն, (արևմտհ․) պաղասիրտ, պաղարյուն, ձյունասիրտ (բնստ․), (գվռ․) պաղսիրտ, հովսիրտ, պաղբերան
- տե՛ս հանգիստ, անվրդով
- տե՛ս անտարբեր, անկիրք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։