սիրուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [siˈɾun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սի•րուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- գեղեցիկ
- դուրեկան, հաճելի արտաքին ունեցող, գրավիչ
- գրավչություն՝ հմայք ունեցող ◆ Սիրուն աչքեր։
- գեղատեսիլ ◆ Սիրուն պատկեր։
- առհասարակ լավ, հաճելի, ընտիր ◆ Սիրուն պատասխան՝ ձայն՝ երգ։
- պայծառ, ուրախալի, երջանիկ ◆ Սիրուն օրեր։
- (փխբ․) հանգիստ, խաղաղ ◆ Գյուղում կմնամ, ինձ համար սիրուն անասնապահ կաշխատեմ մաքուր օդում։
Հոմանիշներ խմբագրել
- գեղեցիկ, սիրունատես, սիրունիկ, գեղանի, գեղուն(ի), գեղազան, գեղասքանչ, գեղազուն, գեղաչքնաղ, առնագեղ (տղամարդ), չնաշխարհիկ, չքնաղ, չքնաղագեղ, չքնաղակերպ, չքնաղատես, չքնաղատեսիլ, չքնաղատիպ, չքնաղագույն, աննման, անմեկին, արևը ամոթից ամպերի տակ է մտնում, երբ դուրս է գալիս, երեսից լույս է ծորում (կաթում), աղվոր (արևմտհ․), գեղեցկագեղ, գեղեցկատես, գեղեցկատեսիլ, գեղեցկակերպ, գեղեցկապատկեր, անձնագեղ, գեղակերպ, գեղատես, գեղատեսիլ, գեղատիպար, գեղագեղ, գեղալիր, գողտր, գողտրիկ, աստվածագեղ, վայելչագեղ, արփիագեղ, բարեգեղ, պայծառագեղ, սքանչագեղ, վայելչատես, վայելչատեսիլ, սքանչատես, սքանչատեսիլ, սքանչելատես, սքանչատեսիկ, կառուցիկ, սլացիկ, վայելչադեմ, բնագեղ, գեղավոր, լավ, լավիկ, գեղ, գեղագեղ, քաջակերպ, (ժղ․)՝ տեսոք, տեսքով, արմաղան, թառլան
- գեղեցիկ, սիրունիկ, սիրունադեմ, գեղեցկադեմ, գեղադեմ, վայելչադեմ, չքնաղադեմ, նրբադեմ, անուշադեմ, արեգնադեմ, գրավչադեմ, աղվորերես (արևմտհ․), (ժղ․)՝ լուսերես, շարմաղերես, շարմաղ, աչքունքով, աչքով-ունքով, աչքունքանի, (գվռ․) խորոտ, խորոտիկ, խորոտիկ-մորոտիկ, (բնստ․) ակն ու արեգակ, արեգակի կտոր, աչքում լույս (յուղ) կա, երեսին ճաշ կուտվի
- տե՛ս վայելչադեմ
- տե՛ս գեղեցկադեմ
- տե՛ս գրավիչ, դուրեկան, հմայիչ
- տե՛ս լավ, ընտիր
- տե՛ս սազական
- տե՛ս երջանիկ, պայծառ
- տե՛ս խաղաղ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։