սուբյեկտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [subˈjɛkt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սուբ•յեկտ 

Ստուգաբանություն

< субьект < լատ. subjectum

Գոյական

1. մտածող, գործող մարդ՝ անձ
2. գործող անձ
3. իրավազոր անձ
4. մարդ՝ անձ
5. անձ, անձնավորություն
6. բացասական հատկություններով մարդ, մութ անձնավորություն
7. (տրամ.) այն առարկան, որի մասին դատողության մեջ որևէ բան է հաստատվում կամ ժխտվում ◆ «Մարդը հասարակական կենդանի է» դատողության մեջ «մարդը» հանդիսանում է սուբյեկտ: (Դասագիրք)
8. ենթակա
9. (հոգեբ.) այն անհատը, որն արտացոլում է սուբյեկտիվ աշխարհը, իր գործունեության ընթացքում փոխհարաբերությունների մեջ է մտնում նրա հետ
10. (դիվ․) միջազգային-իրավաբանական հարաբերությունների մասնակիցներ, որոնք ունեն միջազգային իրավունքների և պարտավորությունների և կիրառումեն դրանք միջազգային իրավունքի հիմունքներով

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ենթակա
2. տե՛ս անձ, անհատ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
սուբյեկտիվ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ субьект (ru) ‎(subʹjekt) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
• Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։