ստամբակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [stɑmˈbɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ստամբակ
վանկեր՝ ս(ը)•տամ•բակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *stambak. հմմտ. միջին պարսկերեն stambak, պարսկերեն sitanba, այլև հայերեն (< իրանական) ապստամբ։
Ածական
- (նորբ․) (հնց․) ըմբոստ, ընդվզող, անհնազանդ, ապստամբ
- անկարգ, սանձարձակ, ստահակ
- ստամբակություն հանդիսացող՝ պարունակող՝ արտահայտող
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։