Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)•րել

Ստուգաբանություն

կտրող գործիքի բերանը կամ ատամները սուր՝ հատու դարձնել։ ◆ Դանակը՝ մանգաղը՝ սղոցի ատամները սրել:
շփելով՝ մի բանի քսելով սուր դարձնել։ ◆ Կտուցը՝ ժանիքը՝ մագիլները սրել:
կտրելով՝ տաշելով ևն սուր ձև տալ՝ սրածայր դարձնել։ ◆ Ցիցը՝ բիրը՝ եղունգները՝ սեպը սրել:
ոլորելով ծայրը սուր դարձնել՝ սուր ձև տալ։ ◆ Բեղերը սրել:
(փխբ․) պատրաստել՝ տրամադրել՝ հրահրել կռվի՝ ըմբոստության ևն, կռվի՝ պայքարի կոչել։ ◆ Դու, որ քրտինքդ՝ դառն ծովացած նզովք ես շինել, և լուծ քո վրա - ես քո ժանիքը սրում եմ հիմա Ա.Ի.:
(փխբ․) պատրաստվել խոցելու՝ կտրելու՝ հոշոտելու ևն (համապատասխան գործիքների անվանումների հետ)։ ◆ Ասաց և սրեց փշերը դաժան Ա.Ի.:
(փխբ․) լարել, զգայնությունը մեծացնել՝ ուժեղացնել։ ◆ Ուշադրությունը՝ լսողությունը սրել:
(փխբ․) սաստկացնել, ուժգնացնել, ուժեղացնել։ ◆ Հակամարտությունը՝ թշնամությունը սրել:

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ hone, sharpen, exacerbate, grind, whet, acuminate գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ точить (ru) ‎(točitʹ), натачивать (ru) ‎(natačivatʹ), наточить (ru) ‎(natočitʹ), отточить (ru) ‎(ottočitʹ), очинять (ru) ‎(očinjatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։