վասալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑˈsɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վա•սալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
< вассал < ֆր. vassal
Գոյական
- (պատմ․) Միջնադարյան Եվրոպայում՝ կալվածատեր-ֆեոդալ, որ կախման մեջ էր ավելի խոշոր ֆեոդալից
- (փխբ․) ենթարկված՝ կամակատար՝ կախյալ պետություն՝ հասարակական խմբավորում՝ մարդ
Հոմանիշներ խմբագրել
- (պատմ․) ավատառու (Միջնադարյան Եվրոպայում ավատատեր, որ կախման մեջ էր ավելի խոշոր ֆեոդալից)
- տե՛ս ենթակա, կամակատար
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։