վեհանձն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛˈhɑnd͡zn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վե•հան•ձ(ը)ն•
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հոգեկան բարձր հատկանիշներով օժտված, ներողամիտ ու բարյացակամ (մարդ)
- վեհանձնություն պարունակող՝ արտահայտող, վեհանձնությամբ արված (արարք)
- (հնց.) գոռոզ, մեծամիտ, գոռոզամիտ
Հոմանիշներ
խմբագրել- վեհահոգի, ազնվահոգի, մեծահոգի, բարձրահոգի, ներողամիտ, բարյացակամ, վեհ, վեհասիրտ, մեծասիրտ, վեհանձնյա, ասպետաբարո, ասպետ (փխբ.), սիգանձն, վեհհոգի, վեհսիրտ (հոգեկան բարձր հատկանիշներով օժտված), (վեհանձնություն պարունակող՝ արտահայտող)
- տե՜ս. գոռոզ, մեծամիտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։