Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վտիտ

վանկեր՝ վ(ը)•տիտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ծագումն անհայտ է։

Ածական

  1. թույլ կազմվածքով, նիհար ◆ Նրանք վտիտ էին, մեռելագույն և անկրակ աչքերով: (Ակսել Բակունց) ◆ Յուրաքանչյուր քայլին նրա վտիտ իրանը թեքվում էր առաջ այնպես, որ կարծես, ամեն անգամ ոտների տակ սողուն էր ջարդում: (Շիրվանզադե)
  2. աղոտ, դժգույն, նվազ, խավար ◆ Այսպես ժամերով կանթեղին վտիտ լույսը զբոսնեցավ անոր հետ: (Գրիգոր Զոհրապ)
  3. բարակ, քիչ թերթերից բաղկացած ◆ Նրա գրչին են պատկանում այդ պարբերականի վտիտ տետրակներում լույս տեսած ուրույն կամ թարգմանական հոդվածները: Աշոտ Հովհաննիսյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. թուլակազմ, վտիտակազմ
  2. տե՛ս նիհարիկ
  3. տե՛ս թույլ
  4. տե՛ս աղոտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել