տրիբուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɾiˈbun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տ(ը)•րի•բուն
տրիբուն1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ հունարեն τριβούνος (< լատիներեն tribunus):
Գոյական
- (պատմ․) պետական և հասարակական տարբեր պաշտոնատար անձերի անվանում հին Հռոմում
- սոցիալական որևէ խմբի իրավունքներն ու շահերը հրապարակորեն պաշտպանող հասարակական-քաղաքական գործիչ
- հռետոր
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
տրիբուն2
խմբագրելԳոյական
- հռետորի՝ ճառասացի ամբիոն
- մարզադաշտերում՝ հրապարակներում և այլուր իրար վրա բարձրացող նստատեղերի շարքերով կառույց՝ հասարակության, հանդիսատեսների կամ շքերթն ընդունող՝ ցուցարարներին ողջունող և այլ անձերի համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ամբիոն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։