փիլիսոփա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰilisɔˈpʰɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փիլիսոփայ
վանկեր՝ փի•լի•սո•փա
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ ասորերեն fīlīsōfā:
Գոյական
- փիլիսոփայության մասնագետ-գիտնական
- առհասարակ՝ կյանքը և բնությունն ուսումնասիրող գիտուն, իմաստասեր
- (պատմ․) միջին դարերում՝ հոգեվոր դպրոցի փիլիցոփայություն ուսումնասիրող սան
- (փխբ․) կրքերի՝ ապրումների անմիջական ազդեցության չենթարկվող սառն դատողությամբ առաջնորդվող մարդ
- (փխբ․) իր շրջապատին՝ իրադարձություններին սառն ու անտարբեր վերաբերվող մարդ
- (փխբ․) (ժղ․) շատ գիտուն իմաստուն
Հոմանիշներ
խմբագրել- իմաստասեր, մտածող
- տե՛ս իմաստուն
Արտահայտություններ
խմբագրել- փիլիսոփա դառնալ
- փիլիսոփայության մասնագետ դառնալ
- (հեգն․) իմաստակել, իրեն գիտունի տեղ դնելով շաղակրատել (գործածվում է առավելապես գլխիս՝ գլխներիս բառերի հետ)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։