փույթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰujtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փոյթ
վանկեր՝ փույթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնեվրոպական՝ *speud- «ճնշել, շտապել» արմատից. հմմտ. հունարեն σπουδή «խնամք, ջանք, փույթ», ալբաներեն pune (< *spudna) «գործ, աշխատանք», լատիներեն pudet «ամաչել»։
Գոյական
- գործածվում է միայն արտահայտության մեջ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս խնամք
- տե՛ս ջանք, ճիգ
- տե՛ս արագություն, ճեպություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- փույթ անել, (հնց․) - կարևորություն տալ, ուշադրության առարկա դարձնել
- հոգ տանել, մտահոգվել
- փույթ չէ - կարևոր չէ, նշանակություն չունի
- հոգ չէ, մտագոգության առարկա չպետք է դարձնել
- փույթ տանել - հոգատարություն ցուցաբերել, հոգ տանել
- փույթ ունենալ - հոգ՝ մտահոգություն ունենալ
- ի՞նչ փույթ - ի՞նչ հետաքրքիր է, ի՞նչ կարևոր է
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։