փռվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰrvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փ(ը)ռ•վել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- փռել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Գետնին փռված ծաղկանկար գորգի վրա… ննջում էր վեհ անդորրությամբ չքնաղ եղնիկը շահի։ (Գարեգին Սևունց)
- մեկնվել, վայր ընկնել (գետնին, մահճակալի՝ բազմոցի և այլնի վրա) ◆ Կինը… իներցիայով առաջ վազեց մի քանի քայլ էլ և փռվեց գետնին երեսի վրա։ (Նար-Դոս)
- (փխբ․) տարածվել, ձգվել ◆ Աստղերի և լուսնի տակ փռվել էր Արարատյան դաշտը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Փռվում է դեմս իսկույն մի փողոց խաղաղ ու փողոցի անկյունում մի վտիտ տղա։ Եղիշե Չարենց
- շաղ գալ, ցրվել ◆ Նրա խիտ և երկայն մազերը փռվեցին և ծածկեցին ամբողջ կազմվածքը ամեն կողմից։ (Ղազարոս Աղայան)
- օդի միջոցով տարածվել՝ սփռվել ◆ Քառասուն-հիսուն կրծքից բխած՝ այս հուժկու, բազմահնչուն և միահամուռ ձայնը, որ ինքնին հայոց լեզուն է, Երասխի շառաչի հետ փռվելով Արարատյան աշխարհի վրա՝ թվում էր, թե սլանում է ազատ-Մասիսն ի վեր։ (Ավետիք Իսահակյան)
- մեկնվել ◆ Ղուկաս էֆենտի իր թիկնաթոռին մեջ փռված… կդիտեր այս տողանցությունը։ «Երևանյան օրեր»
- ընկնել, սպանվել ◆ Եվ թշնամու զինվորները փռվում էին գետնին։ (Գեղամ Սարյան)
- (փխբ․) ծավալվել, ուռճանալ, մեծանալ ◆ Եվ վարդագույն մի մշուշի նման նրա հոգում փռվում էր մի անեզրական կարոտ։ Եղիշե Չարենց
- (փխբ․) ձգվել, երկարությամբ տարածվել՝ բացվել
- (փխբ․) տարածվել, հռչակվել ◆ Քաղաքի մեջ լուր փռվեցավ: Ռափայել Պատկանյան
- շաղ գալ, սփռվել, ցրվել, ցողվել
Հոմանիշներ խմբագրել
- մեկնվել, պառկել, ընկողմանել, (փխբ․), տարածվել, երկարվել, երկննալ (արևմտհ․), տախտապարվել (գետնին), (գվռ․)՝ լենքվել, լարխել, փռկվել
- տե՛ս պատել
- տե՛ս ծավալվել
- տե՛ս ձգվել
- տե՛ս տարածվել
- տե՛ս ցրվել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։