քոլ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɔl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ քոլ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (ժղ․) Անտառ
- թուփ, մացառ
- բույսի թուփ, բույսը իր շիվերով՝ ոստերով (թփաբույսերի մասին) ◆ Վարունգի՝ ճակնդեղի քոլ:
- շերամի որդի շարքերի վրա դրվող թուփ՝ ճյուղերի փունջ՝ վրան բոժոժ հյուսելու համար
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- քոլ տալ - թուփ կազմել
- ծառի արմատից երկրորդական՝ կողմնային ճյուղեր արձակել
- քոլի արջ - վայրի, անկիրթ, բռի
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։