սառնասիրտ

Հայերեն

վանկեր՝ սառ•նա•սիրտ 

Կազմություն

Արմատ՝ սառն, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ սիրտ:

Ածական

  1. բոլոր հանգամանքներում սառն՝ հավասարակշռված վերաբերմունք պահպանող ◆ Սառնասիրտ մարդ: ◆ Սամվելը աշխատում էր ուրախ ձևանալ, աշխատում էր, որքան կարելի է, սառնասիրտ լինել: (Րաֆֆի)
  2. սառնասրտություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Սառնասիրտ վերաբերմունք՝ կեցվածք:
  3. հանգիստ, անվրդով, առանց ավելորդ բռնկումի՝ կրքոտության ◆ Սառնասիրտ դատողություն պատասխան:
  4. (փխբ․) անտարբեր, զգացմունքայնություն՝ ներքին ջերմություն չարտահայտող՝ չպարունակող ◆ Սառնասիրտ հարաբերություններ:

Մակբայ

  1. սառնասրտորեն ◆ Մենք անկարող ենք այդ խնդրի մասին սառնասիրտ խոսել: (Վահան Տերյան)

Հոմանիշներ

  1. սառնարյուն, (արևմտհ․), պաղասիրտ, պաղարյուն ձյունասիրտ (բնստ․), (գվռ․) պաղսիրտ, հովսիր, պաղբերան
  2. տե՛ս հանգիստ, անվրդով
  3. տե՛ս անտարբեր, անկիրք

շարունակել․․․