Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղու

վանկեր՝ ա•ղու 

Ածական

  1. հեզ, բարեբարո ◆ Շուշանը գրեթե սկսեց դիտել… խելոք և գրավիչ աչքերը, ազդու հայացքը, աղու ժպիտը, լայն ու ազնիվ ճակատը։ (Մուրացան)
  2. քաղցր, հաճելի ◆ Ո՜հ, ինչ աղու և սրտագին ծառոց մեջեն երգես, թռչնի՛կ։ (Մկրտիչ Պեշիկթաշլյան)
  3. արտաքուստ հեզ՝ բարեբարո ձևացող, կեղծավոր, նենգավոր

Բացատրություն

  1. (նորբ․) թույն, խիստ դառնահամ լեղի, վշտագին

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հեզ, խոնարհ, մեղմ, մեղմիկ, հեզիկ, հեզուկ, անսացող, հեզահամբյուր, հանդարտ, հեզաբարո, քաղցրաբարո, դյուրաբարո, գառնաբարո, հանդարտաբարո, հրեշտակաբարո, դյուրահամբույր, բարեհամբույր, դյուրահաճ, դյուրահավան, դյուրահաշտ, քաղցրահամբույր, հեզահոգի, հեզախոնարհ, հեզամիտ, խոնարհամիտ, գառնամիտ, գառնան հրեշտակ (փխբ․), (ժղ․)՝ աղու, գառ, գառնուկ, վարվուկ, ցածուկ, ցածուն, Աստծու (Ադամի) գառ
  2. տե՛ս քաղցր
  3. տե՛ս հաճելի
  4. տե՛ս կեղծավոր

Գոյական

  1. թույն ◆ Ախչիկը… մե ֆինջան աղու լցեր է, օր պտի խմե ու մեռնի։ ՀժՀք ◆ Ավետիսը կյամ ա ուրանց տոն, աշկը ունքան աղու կաթըմ։ ՀժՀք

Ածական

  1. խիստ դառնահամ ◆ Ընտոր ալ կերավ աղու բանը։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
  2. Նոր Նախիջևան՝ (փխբ․) վշտագին, տխրալից ◆ Երգեցեք միշտ ընկճվածի երգերն աղու, լքված հոգվոց դուք մտերիմ, տժգույն վարդեր։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Տասը տարվա մեջ նրանից մեկ աղու խոսք լսած չեմ։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Սալորը թթու, աղու, անհամ, Չկա Ղրիմի անուշ խուրման։ (Ձեռագիր)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս թույն (1)
  2. տե՛ս լեղի (2), դառնահամ
  3. տե՛ս վշտալի, տխրալի

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. աղու անել - դառը խոսքերով զզվեցնել, կյանքը թունավորել
  2. աղու դառնալ -
    1. դառնանալ
    2. գլխին փորձանք դառնալ
  3. (բսբ․) աղու եմիշ - վարդազգիների ընտանիքին պատկանող թուփ, որի մշտադալար տերևները գործ են ածվում իբրև դեղ և համեմունք, ծվաղենի
  4. աղու տալ -
    1. թունավորել, թույն տալ ◆ Բոլոր օձերը եկել էին աղու տվել, էս սև օձը ուռվել է, տրքվել։ ՀժՀՔ
    2. դառը խոսքերով հանդիմանել
  5. աղուն թափել - թույնը՝ մաղձը՝ զայրույթը արտահայտել ◆ Անուշը աղուն թափեց, սիրտը հովացավ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  6. աղուն կաթել, շռշռալ - սաստիկ զայրանալ

Թարգմանություններ

խմբագրել

Ձայնարկություն

  1. Արարատյան, Կարին՝ նորածին երեխաների առաջին թոթովանքի ձայնը՝ բառը
  2. փաղաքշական բառ՝ փոքր երեխային դիմելիս

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։