Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղու
վանկեր ՝ ա•ղու
Ածական հեզ, բարեբարո ◆ Շուշանը գրեթե սկսեց դիտել… խելոք և գրավիչ աչքերը, ազդու հայացքը, աղու (Մուրացան)
քաղցր, հաճելի ◆ Ո՜հ, ինչ աղու (Մկրտիչ Պեշիկթաշլյան)
արտաքուստ հեզ՝ բարեբարո ձևացող, կեղծավոր, նենգավոր Բացատրություն (նորբ․ ) թույն, խիստ դառնահամ լեղի, վշտագինհեզ, խոնարհ, մեղմ, մեղմիկ, հեզիկ, հեզուկ, անսացող, հեզահամբյուր, հանդարտ, հեզաբարո, քաղցրաբարո, դյուրաբարո, գառնաբարո, հանդարտաբարո, հրեշտակաբարո, դյուրահամբույր, բարեհամբույր, դյուրահաճ, դյուրահավան, դյուրահաշտ, քաղցրահամբույր, հեզահոգի, հեզախոնարհ, հեզամիտ, խոնարհամիտ, գառնամիտ, գառնան հրեշտակ (փխբ․) , (ժղ․) ՝ աղու, գառ, գառնուկ, վարվուկ, ցածուկ, ցածուն, Աստծու (Ադամի) գառ
տե՛ս քաղցր
տե՛ս հաճելի
տե՛ս կեղծավոր Գոյական թույն ◆ Ախչիկը… մե ֆինջան աղու ՀժՀք ◆ Ավետիսը կյամ ա ուրանց տոն, աշկը ունքան աղու ՀժՀք Ածական խիստ դառնահամ ◆ Ընտոր ալ կերավ աղու (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Նոր Նախիջևան ՝(փխբ․) վշտագին, տխրալից ◆ Երգեցեք միշտ ընկճվածի երգերն աղու (Միսաք Մեծարենց) ◆ Տասը տարվա մեջ նրանից մեկ աղու Ռափայել Պատկանյան ◆ Սալորը թթու, աղու (Ձեռագիր) տե՛ս թույն (1)
տե՛ս լեղի (2), դառնահամ
տե՛ս վշտալի , տխրալի Արտահայտություններ
խմբագրել
աղու անել - դառը խոսքերով զզվեցնել, կյանքը թունավորելաղու դառնալ -
դառնանալ
գլխին փորձանք դառնալ (բսբ․) աղու եմիշ - վարդազգիների ընտանիքին պատկանող թուփ, որի մշտադալար տերևները գործ են ածվում իբրև դեղ և համեմունք, ծվաղենիաղու տալ -
թունավորել, թույն տալ ◆ Բոլոր օձերը եկել էին աղու տվել ՀժՀՔ
դառը խոսքերով հանդիմանել աղուն թափել - թույնը՝ մաղձը՝ զայրույթը արտահայտել ◆ Անուշը աղուն թափեց (Ստեփանոս Մալխասյանց) աղուն կաթել , շռշռալ - սաստիկ զայրանալԹարգմանություններ
խմբագրել
Ձայնարկություն Արարատյան , Կարին ՝փաղաքշական բառ՝ փոքր երեխային դիմելիս Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։ 