Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ռիթ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * rē-(t)h-ā-` * ar- (* rē-, * (a)ri-, * rēi-) «հարմարեցնել» արմատից. հմմտ. * rē > լատիներեն reor «հաշվել, համարել, կարծել», ratio «հաշիվ, կապ, հարաբերություն, փոխհարաբերություն, հնարավորություն, ուղի, եղանակ, հիմք, շարժառիթ, պատճառաբանություն», * (a)rī, rēi > լատիներեն rītus «ծես, սովորություն», այլև հայերեն առնել։ Ավելի քիչ հավանական է Պատրուբանիի ստուգաբանությունը՝ առ- նախդրով * ei-t- «գնալ» արմատից կազմված լինելու մասին (հմմտ. հին հնդկերեն iti «ընթացք», լատիներեն itus «ընթացք», iter «ուղի, միջոց»։

Գոյական

  1. հանգամանք՝ դեպք ևն, որ կարող է որևէ բանի պատճառ դառնալ, սկզբնապատճառ
  2. հարմար՝ նպաստավոր հանգամանք՝ դեպք՝ բերմունք, պատեհություն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. պատճառ, շարժառիթ, դրդապատճառ
  2. բերմունք, պատեհություն, պատահմունք, պարագա, հանգամանք, դեպք, օճառ, հուշտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։