թավ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑv]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թաւ

վանկեր՝ թավ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *touo-` *tēu- «ուռչել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն tavīki «ուժեղ է, հզոր է», ավեստերեն tav «կարողանալ», հունարեն ταüς` «մեծ, շատ» (Հեսիոքոս), լատիներեն *toveō «լցնել, խցկել», այլև՝ հայերեն թիվ։

Ածական

1. խիտ, խիտ առ խիտ, հոծ
2. խիտ մազերով, մազոտ, բրդոտ
3. հաստ (գծերի մասին)
4. ցածր, բամբ (ձայնի մասին)
5. շնչեղ (լեզվբ․)

Գոյական

1. կարճ ու նուրբ մազերի շերտ, խավ
2. թարմ տերևներով ոստ, ճյուղ (ժղ․)
3. ծառի թարմ կամ չոր տերև, իբրև անասնակեր
4. վեգի հարթ կողմը (գվռ.)(ժղ․)

թավ1

Հոմանիշներ

1. խիտ, թանձր, հոծ, թանձրամած,
2. տե՛ս մազոտ
3. տե՛ս հաստ
4. տե՛ս շնչեղ
5. քիս (գվռ.), քրին
6. տե՛ս խավ

Արտահայտություններ

1. թավ հոնքեր
2. թավ ձայն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ thick (hair), dense (hair), deep (voice), tenor (voice) գերմաներեն՝ dick դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ grueso, espeso իտալերեն՝ spesso, spessa հոլանդերեն՝ dik, dikke հունարեն՝ շվեդերեն՝ tjock պորտուգալերեն՝ espesso, grosso ռուսերեն՝ густой (ru) ‎(gustoj), волосатый (ru) ‎(volosatyj), полнозвучный (ru) ‎(polnozvučnyj) վրացերեն՝ სქელი, მსხვილი ֆրանսերեն՝ épais, gros

թավ2

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ հունարեն θαύ (< եբրայերեն tāu):

Գոյական

1. եբրայական այբուբենի tāu տառը

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

թավ3

1. Մուշ, Սասուն, Մոկս, Շատախ՝ ծառի կանաչ տերև ◆ Ձմռանը դու պետք է իմ տանիքների ձյունը թափես և իմ թավը (տերև) սարից բերես տուն։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Էլավ կռիվ, զյարկեցին իրարու, էնքան մարտ կջարտին, անցկուն ինչ քյամին տա ծառը թավիր շուռ տա գետըն։ Ահ

Արտահայտություններ

1. չը տված թավն ի բերեն - շուտ կիգան կոպալն հողան, դեռ չօգնած ուրիշին, կամ օգնելուց անմիջապես հետո փոխարենը մի բան պահանջել

թավ4

1. Նոր Նախիջևան, Վան, Շատախ՝ վեգի հարթ՝ տափակ մասը, թոխան ◆ Ճանը չորս կողմ կամ երես ունի, չորսն ալ իրենց անունն ունին։ ◆ Երկու բարձր կողմերու մեկին կըսեն «էճուկ», մեկին «թավ», իսկ ցած կողմերուն՝ մեկին «սալ», մեկին «կոռ»։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

թավ5

1. Պոլիս, Խարբերդ, Երզնկա, Բալու՝ խոնավություն (կաշվի, թղթի, ծխախոտի և այլն) ◆ Իմ թութունս ծխել ուզես, արևի տակ տասն օր կախես, թավը մեջն է, ջուր չցանես։ (Խաթաբալա)
2. Արարատյան, Ղարաբաղ, Խարբերդ, Բալու, Քեսաբ, Ամասիա, Գամիրք՝ որևէ գործողություն կատարելու ճիշտ ժամանակը՝ վիճակը
3. Ղարաբաղ, Գանձակ, Խարբերդ, Բալու՝ ջերմության այն աստիճանը, երբ երկաթը պետք է ծեծել ցանկացած ձևը տալու համար

Արտահայտություններ

1. թավ անել - երկաթը կարմրացնել մխելու համար
2. թավ առնել - երկաթը մխվել, մուխ առնել
3. թավ տալ - երկաթը մխել
4. թավը անցնել - մուլ տալու՝ մխելու ժամանակն անցնել
5. թավը գտնել - ջերմություն՝ խոնավության մի որոշ աստիճանի հասնել
6. թավը տեղն է - երկաթը մխելու ժամանակն է
7. թավն է - Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ ընդունելի է, ճիշտ է ◆ Հիմի կարգին նստեցին, նորից նոր գովիչ, էն թավը չէր, օրենքը հիմա ա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Հառաջվա պես էնոնց հմար հմեն օր զատիկ է, հեփ էղնի, թավն է։ (Խաթաբալա) ◆ Էս մի անգամը թով չի։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
8. թավին բերել
   1. Խարբերդ, Բալու՝ մի բան ճիշտ ժամանակին անել
   2. հանկարծակիի բերել

թավ6

1. Մուշ՝ բոլորովին ◆ -Քա մարդ, - կըսե կնիկ, - դու օր գացիր՝ էրկու հատ ունինք, չէ՞: ◆ - Հա, էրկու հատ ունինք։ ◆ -Մեկ լե փորս էր - խաբուլ իմ, մեկ լե փորդ էր, ապա էն թավ պզտի՞կ։ Բնս

թավ7

1. Ղարաբաղ՝ գետի այն մասը, որի մի ափը բավականաչափ բարձր է և հով է անում ջրին, իսկ ջուրը շատ հանդարտ հոսելով՝ ծովի տպավորություն է թողնում

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։