Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժառանգ

վանկեր՝ ժա•ռանգ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բնիկ հայկական բառ

Գոյական

  1. ժառանգություն ստացած կամ դրա իրավունք ունեցող ◆ Ժառանգի կարոտը անսփոփ վշտի պես կրծում էր Վարոս ամու սիրտը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ում պիտի մնա տունը… Հեղնարին` իր աղջկանը` իր օրինավոր ժառանգին` անդրանիկ դստերը։ (Ակսել Բակունց)
  2. ծնողներին հաջորդող սերունդ, հաջորդներ ◆ Դա քո նախահարց փառքն է, իսկ նրանց արժանավոր ժառանգների պարծանքը։ (Րաֆֆի)
  3. զավակը, որդին իր ծնողների համար ◆ Դու մոռանում ես, որ ես հավասար ժառանգ չեմ և միայն այն ժամանակ կդառնամ, երբ կամուսնանամ։ (Շիրվանզադե)
  4. թագավորի, իշխանի և այլն օրինակ հաջորդը, ըստ արյունակցական կարգի, թագաժառանգ, գահաժառանգ ◆ Համմուրաբիի ժառանգները շարունակեցին նույն խաղաղ շինարարական գործունեությունը։ (Լեո)
  5. թագավորի, իշխանի և այլն այն զավակը, որ պետք է ժառանգի հոր գահը, պայազատ (պատմ․) ◆ Բարին լինում է մեծն ու ժառանգը: Էս բանը դուր չի գալիս չար եղբորը, մտածում է մի կերպով ազատվի բարի եղբորից, որ ժամանակին ինքը թագավոր դառնա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ֆաթալի-շահը երբ վախճանվեցավ, որդիներից յուրաքանչյուրը աշխատում էր թափուր մնացած գահի ժառանգը ինքը լինել։ (Րաֆֆի)
  6. հետագա սերունդ, հետնորդներ (փխբ․) ◆ Այս կողմից նա հոր իսկական ժառանգն էր։ Անահիտ Սեկոյան
  7. նախորդների գործը, գաղափարները, ավանդները շարունակող սերունդը և դրա ներկայացուցիչներից յուրաքանչյուրը (փխբ․) ◆ Մեր ժառանգները ապագայում չպետք է մեզ անիծեն և մեղադրեն անգործության համար։
  8. նա կամ այա, որ որևէ բանի տեր է դառնում, յուրացնում է, ստանում է իբրև ավանդ (փխբ․) ◆ Խոնարհվում են ռուսական մեծ ազգի հոյակապ գրականության առջև` Պուշինի, Լերմոնտովի, Գոգոլի… և իրենց արժանավոր ժառանգների գրականության առջև։ Հովհաննես Թումանյան
  9. ծնողներից որևէ մեկին առավելագույն չափով նման լինել (բնավորությամբ, արտաքինով, շարժուձևով և այլնով) (փխբ․) ◆ Իր քաղաքակրթությունը փոխ առնելով Քաղդեայից` Ասորեստանը ամենից առաջ նրա դեմ դարձրեց իր զենքը, որպեսզի նրա քաղաքական ժառանգն էլ հանդիսանա։ (Լեո)
  10. տե՛ս ժառանգություն (սխ.) ◆ Մեր ժառանգը տնամերձն է։ Անահիտ Սեկոյան
  11. տե՛ս ժառանգավոր (եկեղ․) ◆ Ցեղակից ժառանգ լեզուներն իրար շատ անհամապատասխան են։ ԱՃ

Ածական

  1. ժառանգ հանդիսացող, ժառանգորդ
  2. որևէ հիմքից ծագած, առաջացած հետագա տեսակներից, միավորներից և այլն յուրաքանչյուրը ◆ ժառանգ լեզուներ, տեսակներ (գիտ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
  1. ժառանգորդ, ժառանգակալ, ժառանգավոր, ժառանգընկալ, ժառանգիչ, պայանզատ, հիտակառու, հիտակար, շետակ
  2. տե՛ս թագաժառանգ
  3. տե՛ս զավակ
  4. տե՛ս սերունդ
  5. տե՛ս հաջորդ
  6. նշան
Արտահայտություններ խմբագրել

ժառանգ թողնել - իրենից հետո սերունդ թողնել ◆ Գիորգի-խանը սպանվեցավ Ղանդահարում առանց ժառանգ թողնելու: (Րաֆֆի)

Աղբյուրներ խմբագրել