խնայել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χnɑˈjɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)•նա•յել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- խնայողաբար գործածաել՝ ծախսել, հնարավոր չափով նվազագույնի հասցնել որևէ բանի վրա կատարվող ծախսերը
- խնայողաբար ծախսելով տնտեսել, ծախսումները կրճատելով ետ գցել ◆ Նա կարողացավ բավականաչափ փող խնայել կահույք գնելու համար։
- խուսափել ավելորդ վատնումից՝ սպառումից՝ գործածությունից, խնայողաբար գործածել՝ գործադրել
- հոգատարությամբ գործադրել՝ գործածել մի բան, անհրաժեշտ խնամքով գործադրել, գործադրելով հոգ տանել պահպանության մասին ◆ Տիկինները և օրիորդները… չեն խնայում իրենց թե՛ բարոյական և թե՛ մտավոր ուժերը։ (Րաֆֆի)
- ափսոսալ, հոգատարությամբ վերաբերվել, չարչարանք՝ տանջանք չպատճառել ◆ Եթե ամուսինը մի փոքր խնայեր իր կնոջը, իսկույն կգրգռեր եղբոր կնոջ նախանձը։ (Րաֆֆի)
- զլանալ, ափսոսալ մի բան անել, չկատարել, մերժել, ◆ Մի՛ խնայեք ձեր օգնությունը՝ ջանքերը այս գործի համար։
- ներողամտություն ցուցաբերել, ներել, գթալ ◆ Այս անգամ խնայի՛ր մի՛ պատժիր։
- պահել-պահպանել
- հարգել հաշվի առնել մի բան, զիջողություն ցուցաբերել ◆ Խնայի՛ր նրա վիճակը և կոպիտ մի վարվիր։ ◆ Խնայեցե՛ք մարդկանց արժանապատվությունը՝ ինքնասիրությունը։
Հոմանիշներ
խմբագրել- տնտեսել, հետ գցել, մի կողմ դնել, բկից(ը) կտրել, եղունգ-եղունգ անել (խնայողաբար գործածել՝ ծախսել, խնայողաբար ծախսելով պահել)
- տե՛ս ափսոսալ
- տե՛ս զլանալ
- տե՛ս մերժել
- տե՛ս գթալ
- տե՛ս կարեկցել
- տե՛ս ներել
- տե՛ս հարգել
- տե՛ս զիջել
- տե՛ս պահել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։