խորշակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔɾˈʃɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խորշակ
վանկեր՝ խոր•շակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. զրադաշտական պահլավերեն hōšāk (-ր-ի հավելում ինչպես թոշակ > թորշակ)։
Գոյական
- տաք (23-25°) քամի, որն ուղեկցվում է օդի 30%-ից պակաս հարաբերական խոնավությամբ, տոթաքամի ◆ Թռիր, քարավան, խորշակ ու մրրիկ ճեղքելով մտիր ավազի ծոցը։ ◆ Խորշակը աչքի է ընկնում իր բարձր ջերմությամբ, մեծ արագությամբ և չորությամբ։ (Դասագիրք)
- (փխբ․) աղետ, չարիք ◆ Կարկաչում էր նա հուշիկ, մինչև խորշակն այն ահեղ հուշ դարձրեց ու փոշի։ Եղիշե Չարենց ◆ Կյանքի գարնան մեջ դուն ծաղիկ նորածիլ աղիտաբեր խորշակով խամրեցար։ (Միսաք Մեծարենց)
- (փխբ․) փոթորիկ, ալեկոծություն, հորձանք ◆ Նրա գլխում մութ մտքերի խորշակ բարձրացավ։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Նրա գլխում մութ մտքերի խորշակ բարձրացավ։ (Գարեգին Սևունց)
- (հնց․) տոթ, շոգ
- (հնց․) երաշտ
Ածական
- (փխբ․) աղետաբեր, աղետալի ◆ Մեր պատմության դառնաշունչ չար ու խորշակ գիշերում։ Եղիշե Չարենց ◆ Ամպերն էլ չորս դին կաթեցրին թույն ու ժանգ, Անդաստանն ամլացավ` շունչն հիվանդ ու խորշակ: Դերենիկ Դեմիրճյան
- դառն, հիվանդաբեր, թունոտ {{օրն|Ամպերն էլ չորս դին կաթեցրին թույն ու ժանգ, Անդաստանն ամլացավ՝ շունչն հիվանդ ու խորշակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տոթաքամի, խորշակահով (արևմտհ․), խոշտակ (հնց․), ծուռ հով (գվռ․)
- տե՛ս երաշտ
- տե՛ս աղետ, չարիք
- տե՛ս ալեկոծություն, փոթորիկ
- տե՛ս տոթ, շոգ
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | խորշակ(ը) | խորշակներ(ը) |
Սեռ. | խորշակի | խորշակների |
Տր. | խորշակի(ն) | խորշակների(ն) |
Հայց. | խորշակ(ը) | խորշակներ(ը) |
Բաց. | խորշակից | խորշակներից |
Գործ. | խորշակով | խորշակներով |
Ներգ. | խորշակում | խորշակներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։