հիվանդ

Հայերեն

«հիվանդ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [hiˈvɑnd]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւանդ

վանկեր՝ հի•վանդ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *pēpnto-՝ *pē(i)- «ցավեցնել, վնասել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն papa- «հիվանդ», լատիներեն paenuria «պակաս», թերևս նաև հեգ։

Ածական

1. որևէ հիվանդությամբ տառապող, որևէ տեսակետից անառողջ
2. հիվանդության նշան հանդիսացող, հիվանդության արտահայտություն ունեցող ◆ Հիվանդ ձայն՝ հայացք։
3. ախտաբանական փոփոխության ենթարկված, խանգարված (գործարանների մասին)
4. վնասված, աշխատելու անկարող
5. թույլ, տկար
6. (փխբ․) հուզված, շփոթված
7. վնասակար

Գոյական

1. հիվանդ մարդ (և կենդանի)

Հոմանիշներ

1. անառողջ, վատառողջ, ապառողջ, տկար, ախտավոր, ախտակիր, ցավագար, (հնց․) ախտացյալ, ախտաժետ, ախտանկյալ, ախտունակ, մարմնահար, խոթ, (գվռ․) հիվանդկախ, խրամուլիկ, մաժաժոր, չոռոտ
2. տե՛ս անկարող
3. տե՛ս թույլ
4. տե՛ս վնասակար

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ sick գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ больной нездоровый (ru) ‎(bolʹnoj nezdorovyj), страдающий чем (ru) ‎(stradajuščij čem), пациент (ru) ‎(pacijent), больной (ru) ‎(bolʹnoj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։