Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հնար

վանկեր՝ հ(ը)•նար 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն, պարթևերեն hunar, ավեստերեն hunara:

Գոյական

  1. միջոց, ճար, եղանակ (մի բան հաջողացնելու) ◆ Ընկեր, բարեկամ գնացին, եկան, Կրկին հաշտության չեղավ մի հնար: Հովհաննես Թումանյան
  2. կարելիություն, հնարավորություն ◆ Նա անդադար պարտամուրհակները փոփոխում է, տոկոսը տոկոսի վրա բարդվում է, իսկ պարտքերը հատուցանելու ոչինչ հնար չկա։ (Րաֆֆի)
  3. ջանք, ճիգ
  4. հնարագիտություն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. միջոց, եղանակ, կերպ, ճար, ճամփա (փխբ․), հունար (գվռ․)
  2. կարելիություն, հնարավորություն
  3. ջանք, ճիգ
  4. հնարագիտություն, հնարամտություն, ճարպկություն, ճարտարամտություն, ճարտարություն, ճարիություն, հմտություն, վարպետություն, գիտակություն, աչքաբացություն (խսկց․), (փխբ․)՝ սատանայություն, խորամանկություն, (գրք․)՝ բազմարվեստություն, քաջարվեստություն, բարեհնարություն, մեժահնարություն, դյուրահնարություն, հնարագործություն, հնաիմացողություն, ճարտարիմացություն, ճարտարագործություն, պաճարանք, (գվռ․) հունար

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. հնար լինելը
    1. հնարավոր լինել
    2. ճար՝ փրկություն լինել
  2. հնար չէ հնարավոր չէ, անհնար է
  3. հնար չկա
    1. նույնն է՝ ճար չկա
    2. անկարելի է

Աղբյուրներ խմբագրել