Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հնչիւն

վանկեր՝ հ(ը)նչ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գրաբարից։

Գոյական

  1. ձայն
  2. տևական կամ կրկնվող ձայնի առանձին տարրերը՝ հատվածները
  3. (լեզվբ․) մարդկային լեզվի անբաժանելի և նվազագույն հողաբաշխ տարր
  4. (սխ․) տե՛ս հնչուն
  5. (լեզվբ․) հնչյունական շղթայի որակապես անբաժանելի նյութական նվազագույն միավորները

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս ձայն
  2. (փխբ․) հնչույթ, ձայն (հնց․)
  3. ձայն, տառ հնչումն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։