շիթել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʃiˈtʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շիթել

վանկեր՝ շի•թել 

Կազմություն

Արմատ՝ շիթ, վերջածանց՝ -ել:

Բայ

1. շիթերով հոսել՝ կաթկթել, շիթերով հոսել

Հոմանիշներ

1. տե՛ս կաթկթել, ցայտել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
շիթվել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ струиться (ru) ‎(struitʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ խայթ, խիթ և շիթ- ձևերի հարաբերությամբ. հմմտ. *kh- և *skh-՝ խեղ և շեղ։

Բայ

1. խայթել

Հոմանիշներ

1. տե՛ս խայթել

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։