չոքել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɔˈkʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ չո•քել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ծունկը (ծնկները) գետնին հենելով կիսանստել
- ծնկի գալ, ծնրադրել
- այդ դիքն ընդունած որոշ ժամանակ անշարժ մնալ որպես պատիժ
- (փխբ․) խոնարհում անել, ստորաքարշորեն խոնարհվել ◆ Նա ոչ թե բարևեց պատին, այլ պարզապես չոքեց նրա առճև։
- (փխբ․) պարտվել, տանուլ տալ ◆ Շատ փորձանքներից ազատված նահանգը այս անգամ չոգնեց։
- (փխբ․) իջնել, նստել, կուտակներով նեղել ◆ Բոլորի վիշտն է չոքել իմ կրծքին։ ԲԿ
- (փխբ․) ն եղել, ճնշել, խեղդել ◆ Տարիներ, դարեր այս հողերի վրա շոգն էր միայն չոքում՝ չար հովազի նման։ Եղիշե Չարենց
- (փխբ․) գալ, վրա հասնել ◆ Չոքեց ձմեռը, մահվան նման սառն ու անողոք։ (Ակսել Բակունց)
- (փխբ․) ուժասպառ լինել, հոգնելուց՝ թուլանալուց ընկնե՝ նստել ◆ Եզները չոքեցին ու էլ չկարողացան շարժվել
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծնկել, չոքռտել (գվռ․), ծունկ թեքել, ծունկ չոքել, ծնկի գալ, ծունր անել, ծանր դնել (իջնել), ծուժնր չոքել, չոք լինել, չոքի-պունկի անել (գվռ․)
- ծնրադրել, ծնկի գալ
- տե՛ս պարտվել
- տե՛ս խոնարհվել, ստորանալ
- տե՛ս ենթարկվել
- տե՛ս նեղել
- տե՛ս գալ, հասնել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։