Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ չո•քել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ծունկը (ծնկները) գետնին հենելով կիսանստել
  2. ծնկի գալ, ծնրադրել
  3. այդ դիքն ընդունած որոշ ժամանակ անշարժ մնալ որպես պատիժ
  4. (փխբ․) խոնարհում անել, ստորաքարշորեն խոնարհվել ◆ Նա ոչ թե բարևեց պատին, այլ պարզապես չոքեց նրա առճև։
  5. (փխբ․) պարտվել, տանուլ տալ ◆ Շատ փորձանքներից ազատված նահանգը այս անգամ չոգնեց։
  6. (փխբ․) իջնել, նստել, կուտակներով նեղել ◆ Բոլորի վիշտն է չոքել իմ կրծքին։ ԲԿ
  7. (փխբ․) ն եղել, ճնշել, խեղդել ◆ Տարիներ, դարեր այս հողերի վրա շոգն էր միայն չոքում՝ չար հովազի նման։ Եղիշե Չարենց
  8. (փխբ․) գալ, վրա հասնել ◆ Չոքեց ձմեռը, մահվան նման սառն ու անողոք։ (Ակսել Բակունց)
  9. (փխբ․) ուժասպառ լինել, հոգնելուց՝ թուլանալուց ընկնե՝ նստել ◆ Եզները չոքեցին ու էլ չկարողացան շարժվել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ծնկել, չոքռտել (գվռ․), ծունկ թեքել, ծունկ չոքել, ծնկի գալ, ծունր անել, ծանր դնել (իջնել), ծուժնր չոքել, չոք լինել, չոքի-պունկի անել (գվռ․)
  2. ծնրադրել, ծնկի գալ
  3. տե՛ս պարտվել
  4. տե՛ս խոնարհվել, ստորանալ
  5. տե՛ս ենթարկվել
  6. տե՛ս նեղել
  7. տե՛ս գալ, հասնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել