գալ
- ՄՀԱ՝ [ɡɑl]
վանկեր՝ գալ
Հայերեն
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Երևի թե ծագել է բնիկ հնդեվրոպական լեզու * wā- արմատից, որը բոլոր այլ տեղերում կորած է, բայց * dh--ով առաջացած * wādհ- ձևն են ներկայացնում լատիներեն՝ vādere («գնալ»), vado («ջրի հոսքով անցնել»), vadum («հուն»), հին իսլանդերեն vaδa, oδ, անգլերեն՝ wade, գերմաներեն՝ waden և այլն։
- < гал < իտալացի ֆիզիկոս և աստղագետ Գալիլեո Գալիլիեի (1564-1642) անունից
Բայ
- ոտքով կամ փոխադրական միջոցով շարժվել, փոխադրվել տեղափոխվել դեպի խոսողի կողմը կամ խոսակցի գտնված տեղը, ուղղությունը ◆ Նա գալիս է Երևան։ ◆ Ինչո՞ւ մենակ եկար, – հարցրեց նա վազելով պատշգամբ։ (Շիրվանզադե)
- շարժվել դեպի խոսողի կամ խոսակցի ուղղությունը ◆ Գնդակը գալիս է դեպի քեզ։ ◆ Քո զավակները կռվից հաղթանակով եկան տուն։ Սար.
- ժամանել, տեղ հասնել ◆ Գնացքը գալիս է, եկավ: ◆ Գնացքը ո՞ր ժամին է գալիս Մոսկվայից։ (Շիրվանզադե)
- հասնել, ժամը, ժամանակը վրա հասնել, ժամանակն սկսվել ◆ Ազատության ժամը եկավ։
- հաճախել, այցելել ◆ Ամեն երկուշաբթի նա գալիս էր սիմֆոնիկ համերգ։ ◆ Չորս ամսից հետ, բացակայող գործակատարն սկսեց աշխատանքի գալ: (Անահիտ Սահինյան)
- տեղալ ◆ Անձրև, ձյուն է գալիս։ ◆ Ձյունը գալիս էր, և գարնան ոչ մի նշան չէր երևում։ (Ակսել Բակունց)
- հոտառությանը հասնել ◆ Վարդի հոտ է գալիս։
- հասնել, հանգել մի բանի (համաձայնության, եզրակացության) ◆ Ես այս մասին շատ եմ խորհել և եկել եմ այս հետևության։ Ստեփան Զորյան
- առաքումով փոխադրվել, տեղափոխվել, ուղարկվելով հասնել ◆ Դու խորամանկ ես խելացի. դու քաջ գիտես, որ ձեզանից եկած իրերն իսկ աննշան նայում են կախարդիչ քո աչքերով։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Ոչ այդ և ոչ հետևյալ օրը ոչ պատասխան եկավ Բազենյանից և ոչ ինքն երևաց։ (Նար-Դոս)
- զանգվածորեն շարժվել ◆ Սարից եկող հեղեղը մի գիշեր կսրբի Աքարը։ (Ակսել Բակունց)
- միմյանց հաջորդելով շարժվել, ընթանալ, հաջորդել ◆ Փոխարինողների փոխարինողներն են գալիս։
- ուղղված, ձգված, տարածված լինել դեպի խոսողիկամ խոսակցի ուղղությունը, կողմը, տեղը ◆ Ճանապարհը գալիս է դեպի գյուղի աջակողմյան զառիթափը։ ◆ Հրահատը… սենյակի լուսամուտից հաճախ նայում էր Բղական եկող բոլոր ճանապարհներին։ Ստեփան Զորյան
- բարերար ազդեցություն ունենալ, նպաստավոր լինել ◆ Այստեղի օդը գալիս է նրան։
- Ղազախ՝ հարմար, համապատասխան լինել, պատշաճել, սազել ◆ Կոշիկը ոտքին լավ է գալիս։ ◆ Աս ատոր չի գար: (Կարապետ Գաբիկյան)
- լսողությանը հասնել, լսվել, ստացվել, տարածվել ◆ Երգի ձայն է գալիս ◆ Ճակատից լավ լուրեր են գալիս։
- բաժին ընկնել, հասնել, ստացվել ◆ Աշխօրին 3 կգ ցորեն է գալիս։ ◆ Եկամուտը բաժանեցին՝ ամեն մեկին 5000 դրամ եկավ։
- ստացվել, գանձվել (տոկոս, օգուտ) ◆ Բայց թող մի ես էլ քո ասած ձևով հաշվեմ ու տեսնեմ, թե արդյո՞ք մանեթին հինգ կոպեկ է գալի՞, թե ավել։ (Մուրացան)
- պատահել, վրա հասնել, տեղի ունենալ ◆ Այսինչ փորձանք, աղետ եկավ։ ◆ Բայը հանգիստ մնա, կգա ժամանակ, —Կանցնե՚ խավարը մոլեռանդության։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- աճել, բուսնել ◆ Մորուքը եկել է։
- լինել, հանդիսանալ ◆ Նա իմ քեռու թոռն է գալիս։
- բխել, ծորել ◆ Կարած տեղից արյուն է գալիս։ ◆ Քթից արյուն եկավ: (Ակսել Բակունց)
- արշավանքի, կռվի ելնել, հարձակվել ◆ Նադիր Շահը զորք հավաքեց… եկավ Թմկա բերդը պատեց։ Հովհաննես Թումանյան
- վերաբերել ◆ Հենց որ խոսքը գալիս էր տղային, մայրն սկսում էր լուռ արտասվել։ ◆ Եթե հարցը գալիս էր ապստամբության, նրա աչքերը լայնանում էին, ոտքի էր կանգնում և բռունցքը ճոճում։ (Ակսել Բակունց)
- հայտնվել, պատկերանալ, երևալ ◆ Ինչ տեսիլներ ասես չէին գալիս նրա բորբոքված երևակայության մեջ։ ◆ Ազգեր են եկել, ազգեր գնացել։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Անցյալի հուշերի հետ մի կերպար էր գալիս նրա առաջ, որը անջնջելի հետք էր թողել իր սրտում։ Ար.
- տրվել, շնորհվել ◆ Կաշխատես, ղեկավարների աչքը կմտնես, և կոչումները, պաշտոնը կգան հա կգան։
- իջնել, քայլ անել (խաղերի մեջ) ◆ Խաչի թագավո՞րն ես եկել։ ◆ Ինձնից հետո դու ես, տեսնենք ի՞նչ ես գալիս մեկանո՞ց։
- անդրադառնալ, դառնալ, անցնել մի բանի ◆ Այժմ գանք այն հարցին… ◆ Հյուսիսի ցուրտ կլիման չէր եկել խեղճ աղջկան, ծանրապես հիվանդացել էր։ (Ավետիք Իսահակյան)
- Պոլիս՝ մի բան անելու ներքին մղում, ցանկություն, պահանջ զգալ, մի բան անելու տրամադիր լինել (քնելը, ուտելը, պարելը) ◆ Պատռելս կուգա: (Հրաչյա Աճառյան)
- իբրև միադիմի բայ (հաջողություն ունենալ, հաջողակ լինել) ◆ Բախտն այդ գիշեր դավաճանում էր նրան…–Պակասացրու, –– դարձավ Միքայելը Մելքոնին, — տեսնում ես չի գալիս, թուղթը դիմադրություն չի սիրում։ (Շիրվանզադե)
- հրամայականը` ե՛կ (արի), եկե՛ք գործածվում է որպես եղանակավորող բառ` արտահայտելով հորդորանք ◆ Եկեք պայմանավորվենք, որ դասարանում երբեք սուտ չենք խոսելու։ (Գարեգին Սևունց)
- կազմում է բազմաթիվ հարադրական բայեր, կատարելով օժանդակ բայի դեր
- ժողովրդական լեզվում անորոշ դերբայը, գալ, գործածվում է որպես ածական, գալիք, եկող, առաջիկա ◆ Գալ օրերին թող քար կտրած և ամայի ձեզ տեսնեն։ (Լ. Ուլանդ)
- Ալաշկերտ՝ ցորենի՝ հացահատիկի հասնելը, լավ բերք տալը
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Նոր Նախիջևան, Եվդոկիա՝ խմորի թթվելը՝ հասնելը ◆ Գնա մի տես խմորն եկել ա, թե չէ։ (Տիգրան Նավասարդյան)
- արագության միավոր՝ 1սմ/վ²
- (կնչ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ժամանել, հասնել, տեղ հասնել, վրա հասնել, այցելել, շնորհ բերել, ներկայանալ, հայտնվել
- տեղալ (անձրև, ձյուն)
Արտահայտություններ
խմբագրել- վազ գալ` անցնել
- աշխարհ գալ
- աչքին գալ
- առաջ գալ
- ասպարեզ գալ
- ափսոս գալ
- բերանին գալ
- գիտակցության գալ
- գլխին գալ
- գլուխ գալ
- գրազ գալ
- դարձի գալ
- դեմ գնալ
- դուռը գնալ
- դուր գալ
- դուրս գալ
- եռ գալ
- երևան գալ
- եփ գալ
- թրև գալ
- իրար գալ
- խելքի գալ
- խմորը գալ
- ծառս գալ
- ծունկի գալ
- կաշվից դուրս գալ
- կծիկ գալ
- կուչ գալ
- հախից գալ
- հանդես գալ
- հավատի գալ
- հոգին դուրս գալ
- հոտ գալ
- ձայն գալ
- ձեռքից ամեն ինչ գալ
- ճանապարհի գալ
- ման գալ
- մեղա գալ
- մեղք գալ
- մեջ տեղ գալ
- միտքը գալ
- մոտ՝ մոտիկ գալ
- շաղ գալ
- շարքից դուրս գալ
- շուռ գալ
- պար գալ
- պարտքի տակից դուրս գալ
- պետք գալ
- պոկ գալ
- պտույտ գալ
- ջանը դուրս գալ
- վեր գալ
- վրա գալ
- տեղը որ գա
- ցած գալ
- ցրիվ գալ
- ուժի գալ
- ուշքի գալ
- փուլ գալ
- քարշ գալ
- քոր գալ
- տե՛ս ծորել
- տե՛ս երևալ, պատկերանալ
Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Թարգմանություններ | |
գալ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- (բրբ․) Արարատյան, Մուշ, Կարին, Պարտիզակ, Ղազախ՝ գալիք, առաջիկա, եկող ◆ Դպիրը դարեր առաջ խուցի կիսախավարում արտադրել է, ծաղկանկարել, համոզված, որ գալ սերունդը փոշեպատ մատյանի մեջ որոնելու է դարերի մոռացված անցուդարձը։ (Ակսել Բակունց)
գալ3
խմբագրելԳոյական
- (բրբ․) Արարատյան, Մուշ, Կարին, Սասուն, Վան, Սեբաստիա, Խոտուրջուր՝ բանջարի հյուս (ավելուկ և այլն) ◆ Հորթի ճակատը և պարանոցը զուգված էին լեռնային սավդուկների կապտավուն գալերով: Խաչիկ Դաշտենց ◆ Գնա մի գալ ավելուկ բեր։ Սահակ Ամատունի
- մտնելու համար պատրաստած՝ ոլորած բամբակ
գալ4
խմբագրել- տե՛ս գել
գալ5
խմբագրել- Նոր Ջուղա՝ ծույլ, անընդունակ ◆ Աս տղան ժատ գալ է։ (Ձեռագիր)
գալ6
խմբագրել- (կնչ․) բույսի տարբեր մասերում հյուսվածքների աննորմալ աճի հետևանքով առաջացած տարբեր ձևի և մեծության գոյացումներ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։