ռունգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ruŋɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ռունգ
վանկեր՝ ռունգ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *srungh- արմատից. հմմտ. հունարեն ρύγχος՝ «խոզի դունչ», հին իռլանդերեն srōn «քիթ»։
Գոյական
- քթանցք, պինչ ◆ Կռանում եմ թղթի վրա, ռունգերս լայնանում են սուսամբարի հոտից ու դողալով թերթում եմ տետրը: (Ակսել Բակունց) ◆ Աչքերը կարմրել են, պսպղում են վառ ածխի պես, քթի պնչերը դողդողում են նման արաբական նժույգի ռնգերի, ամբողջ էությունը տակն ու վրա է եղել: (Շիրվանզադե)
- դունչ
- (հնց․) քիթ
- (փխբ․) շուրթ, պռունկ, եզր
- (փխբ․) կտուրի եզր` ծայրը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։