պռունկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pruŋk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պ(ը)•ռունկ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- շրթունք
- դունչ, մռութ
- բենան, երախ
- ամանի շուրթ՝ բերանի եզր
- ափ, եզերք
- կողք, եզր
- ծայր ◆ Ձորի՝ հեղեղատի պռունկ:
- լեռան կողի սուր ցցվածք
- կոշիկի քիթ
- որևէ առարկայի՝ մարմնի մի կտոր՝ հատված, որ մի բանի տակից, արանքից և այլն երևում՝ դուրս է գալիս ◆ Ներքնակի պռունկը դուրս էր ընկել մահճակալից։
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս շրթունք
- տե՛ս դունչ, մռութ
- տե՛ս բերան, երախ
- տե՛ս եզր, շուրթ
- տե՛ս ափ, եզերք
- տե՛ս կողք, եզր
- տե՛ս ծայր
Արտահայտություններ խմբագրել
- պռունկը հանել - մի բանի տակից՝ ետևից՝ արանքից և այլն որոշ մասով երևալ
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | պռունկ(ը) | պռունկներ(ը) |
| Սեռ. | պռունկի | պռունկների |
| Տր. | պռունկի(ն) | պռունկների(ն) |
| Հայց. | պռունկ(ը) | պռունկներ(ը) |
| Բաց. | պռունկից | պռունկներից |
| Գործ. | պռունկով | պռունկներով |
| Ներգ. | պռունկում | պռունկներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։