Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սարել

վանկեր՝ սա•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛er- արմատից. հմմտ. հայերեն սառն, սառույց։

Բայ

  1. աշխատելու` բանելու համար անհրաժեշտ վիճակի բերել, կարգի բերել, լարել, սարքել:◆ Սարել ռադիոընդունիչը, կարթը։
  2. (գվռ․) նետել, գցել:◆ Իրեն ցած սարեց: Խաչիկ Դաշտենց
  3. (գվռ․) մանել
  4. (գվռ․) բխել, ժայթքել, ցայտել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տեղակայել, հաստել, մոնտաժել
  2. տե՛ս լարել
  3. տե՛ս նետել, գցել
  4. տե՛ս մանել
  5. տե՛ս բխել, ժայթքել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել