սնափառություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [snɑpʰɑrutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ս(ը)•նա•փա•ռու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փառքի մոլի ձգտում, փառքի ետևից ընկնելը
- ուրիշների գովասանքին՝ պատիվներին արժանանալու մոլություն
- փառամոլական արարք՝ վերաբերմունք, սնափառ արարք՝ վարքագիծ
- (բրգ․) սոցիալական և բարոյական զգացում` արտահայտված որպես այնպիսի գործողությունների մոտիվ, որոնք կատարվում են փառքի հասնելու, համընդհանուր ուշադրություն գրավելու, հիացմունք և նախանձ առաջացնելու նպատակով
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս փառասիրություն
- տե՛ս սնապարծություն (1)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։