վարդապետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑɾtʰɑˈpɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարդապետ
վանկեր՝ վար•դա•պետ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Փոխառություն իրանական աղբյուրից (հարավարևմտյան բարբառ)՝ *varda-pati
- հուն.` archimandrites- պարսպի ավագ
Գոյական
- (եկեղ․) կուսակրոն քահանա, որն ապրում է վանքում կամ հոգևոր իշխանության կարգադրությամբ ուղարկվում է որևէ քաղաք իբրև քարոզիչ, փոխանորդ կամ եկեղեցական գործերի կառավարիչ
- (եկեղ․) հոգևորականին տրվող գիտական աստիճան՝ օրհնությամբ և վարդապեական գավազանով, որ ձեռք է բերվում հատուկ քննություն հանձնելուց հետո
- (հին), (գրք․) ուսուցիչ
- (հնց․) դոկտոր (գիտական աստիճան)
- (ծծկբ․) առաջնորդ, պետ, հրամանատար
- (կրոն․) ուղղափառության մեջ եպիսկոպոսից բարձր վանական աստիճան
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- վարդապետի խազ - (խսկց․)
- բաժակի վերին խազը՝ գիծը, մինչև որը լցնում են հեղուկը
- սահմանային գիծ՝ աստիճան՝ չափ, վերջին սահման
Ի արտաքին հոլովում |
Բաղադրյալ բառեր |
Թարգմանություններ
խմբագրել[][show ▼]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։