փայլակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɑjˈlɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փայ•լակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- կայծակի արձակած լույսը։ ◆ Ապա քամին քիչ-քիչ դադարեց, փայլակն սկսավ շողալ մերթ ընդ մերթ և որոտը լսվում էր երկնքում ավելի խուլ: (Մուրացան) ◆ — Ազատությո՛ւն, — գոչեցի, — / Թող որոտա իմ գլխին / Փայլակ, կայծակ, հուր, երկաթ: Ժողովրդական
- փոխաբերական շանթ, կայծակ։
- փոխաբերական փայլ, կայծ, կայծկլտուք
- փոխաբերական պոռթկում, ավյուն, բռնկում
Հոմանիշներ խմբագրել
- շանթ, կայծակ
- փայլ, կայծ, կայծկլտուք
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |