Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կայծ

վանկեր՝ կայծ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ծագումն անհայտ է։ Աճառյանը հնարավոր է համարում բխեցնել հնդեվրոպական *guhēi- արմատի *guēi- հնարավոր տարբերակից՝ *-d աճականով (guēidi- > կայծ). հմմտ. լիտվերեն gaidrùs, այլև հունարեն φαιδρός՝ «պայծառ, լուսավոր, զվարթ»։ Կասկածելի է նաև համեմատությունը *skāi-(d)- «լուսավոր» արմատից ծագող խայտ արմատի հետ՝ կ/խ հերթագայությամբ։

Գոյական

  1. այրվող կամ շիկացած նյութի, կրակի փոքրագույն մասնիկ
  2. որևէ բանի փայլող, կայծկլտացող փոքր մանսիկ, լուսավոր փայլուն կետ
  3. երկու մարմինների շփումից առաջացած լույս (ֆիզ.)
  4. ընդունակության, զգացմունքի և այլնի արտահայտություն, նշույլ, փայլատակում (փխբ․)
  5. հոգու ջերմություն, եռանդ, խանդ, ավյուն (փխբ․)
  6. կարմրագույն սուտակի մի տեսակը (հնք․)
  7. տպազիոնի տեսակներից մեկը (հնք․)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. պեծ (ժղ․), կրակացայտ (բնստ․), խանձառ (հնց․), անթայր, պծառ (գվռ.), կծպուխ,
  2. նշույլ, ընդունակություն
  3. տե՛ս ջերմություն, եռանդ, ավյուն
  4. տպազիոնակ (հնք․)
  5. տե՛ս սուտակ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. կայծ տալ
    1. կայծ առաջացնել
    2. կայծկլտալ
    3. ջերմություն, եռանդ հաղորդել
  2. կայծ ունենալ
    1. ջերմոթյուն, ավյուն ունենալ
    2. ընդունակություն, ձիրք ունենալ
  3. կայծ կամ կայծի տալ - կայծկլտալ, առկայծել

Աղբյուրներ խմբագրել