Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քաղ

վանկեր՝ քաղ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. քաղաքական կամ քաղաք բառերի առաջին վանկը , որով կազմվում են շատ նոր հապավումներ՝ քաղբաժին, քաղղեկ

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ծագումն անհայտ է։

Գոյական

  1. (հնց․)՝ արու այծ, նոխազ, քոշ
  2. անասունների զուգավորման շրջանը՝ ժամանակը
  3. (հրտ․) ծալված մամուլները գրքային բլոկի մեջ համահավաքելու պրոցես

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. նոխազ, քոշ
  2. բզաք
  3. տե՛ս զուգավորություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. քաղի գալ- կտղանքի շրջանում լինել (կովերի մասին)
  2. քաղ ուտել- զուգավորվել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *squel-` *sk՛el- «կտրել, կիսել, ճեղքել» արմատից. հմմտ. հունարեն σκάλλω:

Գոյական

  1. ձեռքերով հատ-հատ պոկելը (պտուղների՝ տերևների մասին) ◆ Ծխախոտի միջին քաղի տերևները լինում են 15-20 սմ երկարությամբ։
  2. որևէ գործիքով հարելը՝ հնձելը ◆ Երգ ասելով ◆ քաղ են անում Մարգերի մեջ ցորափայլ Հովհաննես Թումանյան
  3. այգեկութ ◆ Այգու քաղը սկսվեց
  4. բերքահավաք
  5. բերքահավաքի ժամանակը
  6. քաղվածաբար կարդալը
  7. արտում բուսած մոլախոտ, որ քաղհանում են
  8. քաղհան
  9. (տպգր․)՝ ծալված մամուլները գրքային բլոկի մեջ հավաքելը
  10. քաղած բանը (պտուղ, հունձ, խոտ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հունձ, հունձք (հնց․), քաղոց (ժղ․),
  2. տե՛ս մրգահավաք, պտղահավաք
  3. տե՛ս այգեկութ
  4. տե՛ս բերքահավաք
  5. տե՛ս քաղհան

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. քաղ անել
    1. քաղհանել, քաղհան անել
    2. քաղվածաբար ընթերցել՝ կրկնել
    3. անասունների՝ հատ-հատ խոտ պոկելով արածել
    4. հնձել, քաղել
  2. քաղ գցել-սկսել քաղել
  3. քաղն ընկնել- քաղելն սկսվել

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քաղ 

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։