բանակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑˈnɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•նակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը չի հավաստված։
Գոյական
- որևէ պետության զինված ուժերի ամբողջություն, զորք ◆ Թող տեսնեմ, որդո՞ւ մոտ եմ գալիս, թե թշնամու, գերի՞ եմ քո բանակում, թե մայր։ (Մուրացան)
- ցամաքային զինված ուժերը
- մի քանի կորպուսների ու դիվիզաների միավորում, ռազմական գործողություններ վարելու համար, զորաբանակ ◆ բանակի հրամանատար
- ընդhանրապես զորք
- որևէ ընդանուր գործով, կատկանիշով, զբաղմունքով և այլն իրար հետ կապված մեծ բազմություն, քաղաքական խմբակցություն, ուղղություն ◆ ֆրանսիացի գիտնակաների բանակ, ԱՄՆ-ի գործազուրկների բանակ ◆ ազատամիտների բանակ
- խումբ, բազմություն, երամ, վտակ ◆ Ծառերու երկար շարքը՝ իրենց պոչերուն վրա կանգնած անհամար օձերու բանակ կը պատկերացներ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- (փխբ․) մարտականորեն աշխատող մարդկային զանգված ◆ Ծփծփում են հիմա հողմավար բանակները մեր բյուր։ Եղիշե Չարենց
- Վան՝ այգու թմբերը, որի վրա աճում են վազերը
Հոմանիշներ
խմբագրել- զերք, զորաբանակ, զինուժ զինված ուժեր (որևէ պետության զինված ուժերի ամբողջություն)
- զորամիավորում (մի քանի դիվիզաների և կորպուսների միավորում)
- տե՛ս բանակատեղ
Արտահայտություններ
խմբագրել- բանակ տալ - տե՛ս բանակել
- բանակ դնել, զարկել - տե՛ս բանակել, զինվորական ճամբար ստեղծել ◆ Եկավ Սասմա դաշտ, բանակ զարկեց ու ծանր նստեց Մսրա թագավոր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բանակ էր դրել Կուր գետի աջ ափին։ (Մուրացան)
- բանակ կանչել - զորահավաք կատարել (հերթական կամ արտահերթ), զինծառայության տանել ◆ Սակայն մեղրամսի մի երկու օր հազիվ էր վայելել, երբ նորից էին կանչել բանակ։ Սերո Խանզադյան
- բանակ կազմել - զորք հավաքել ◆ Կազմեց բանակ մեծաուժ և մեկնեցին ռազմադաշտ թշնամու դեմ խուժադուժ։ (Ավետիք Իսահակյան)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։