գահ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑh]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գահ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. ավեստերեն gadhu, հին պարսկերեն gāvu, պարթևերեն, միջին պարսկերեն (մանիքեական), պարսկերեն gāh:
Գոյական
- թագավորական զարդարուն բարձրադիր աթոռ ◆ Պապը հանկարծ վեր կացավ գահից այնպես ընդոստ, որ ծիրանին ընկավ ուսերից։ Ստեփան Զորյան
- թագավորական իշխանություն ◆ Մի զարկ տվեք ցարի գահին, որ խորտակվի նա հիմնովին։ Հկբ.
- թագավորական սեղանի շուրջը կամ ատյանում ազնվական տոհմի անդամին հատկացրած տեղը՝ աթոռը, բարձ
- ավագության աստիճան
- բարձր տեղ, բարձունք ◆ Հայրենի անծայր երկրի փոշոտ ուղիները իրենց հետ տանում էին նրա հոգին դեպի արծվաբնակ լեռները, որոնց ապառաժոտ գահերից վիժող ջրնկեցների դիվական ձայնը լցնում էր լռությունն անծայրածիր։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- գահակ, գահաթոռ, գահույք
- աթոռ, իշխանություն
- բարձ
- տե՛ս բարձունք
Արտահայտություններ
խմբագրել- գահ բարձրանալ, նստել- թագավոր դառնալ ◆ Ժողովուրդը կարող էր ավելի հզոր հենարան լինել Արշակունյաց թագաժառանգին յուր հոր գահը բարձրանալ: (Րաֆֆի)
- գահից գցել, զրկել- թագավորական աթոռից ղրկել, տապալել
- գահից ընկնել- գահաղրկվել, տապալվել◆ Թեև ընկավ ցարն իր գահից, բայց չի ջարդված մի անգամից։ Հկբ.
| Թարգմանություններ | |
գահ1
խմբագրելտե՛ս գախ¹
գահ2
խմբագրել- Քղի, Ակն՝ թիկնամեջ
- թիկունքի վրայի ուռուցք, խուլինջ
- Ակն՝ ուս ◆ Գահերս կու մսին։ (Առաքել Քեչյան)
գահ3
խմբագրելՍեբաստիա՝ գաղտնի
գահ4
խմբագրելՄոկս՝ տե՛ս գեհ
գահ1
խմբագրելտե՛ս գախ¹
գահ2
խմբագրել- Քղի, Ակն՝ թիկնամեջ
- թիկունքի վրայի ուռուցք, խուլինջ
- Ակն՝ ուս ◆ Գահերս կու մսին։ (Առաքել Քեչյան)
գահ3
խմբագրելՍեբաստիա՝ գաղտնի
գահ4
խմբագրելՄոկս՝ տե՛ս գեհ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։