դի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [di]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դի
վանկեր՝ դի
դի1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *dhuīto-՝ *dhuēi- հիմքից, որ գալիս է *dheu- «անհետանալ, մեռնել» արմատից. հմմտ. հին իսլանդերեն dīth «վերջ, մահ» և հին անգլերեն dwīnan «հանել, անհետանալ», լիտվերեն dīsti «հանգչել, մարել»։
Գոյական
խմբագրել- մեռածի մարմին, դիակ ◆ Սակայն անբախտ նրա դին Պապի կողքին չըդըրին Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս դիակ
Արտահայտություններ
խմբագրել| ՈՒ արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դի(ն) | դիեր(ը) |
| Սեռ. | դիու | դիերի |
| Տր. | դիու(ն) | դիերի(ն) |
| Հայց. | դի(ն) | դիեր(ը) |
| Բաց. | դիուց | դիերից |
| Գործ. | դիով | դիերով |
| Ներգ. | դիում | դիերում |
| Թարգմանություններ | |
| |
դի2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՊարսկերէն dih, dēh (գիւղ, երկիր, գաւառ, կողմ)։
Գոյական
խմբագրել- (գվռ․) կողմ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դի(ը) | դիեր(ը) |
| Սեռ. | դիի | դիերի |
| Տր. | դիի(ն) | դիերի(ն) |
| Հայց. | դի(ը) | դիեր(ը) |
| Բաց. | դիից | դիերից |
| Գործ. | դիով | դիերով |
| Ներգ. | դիում | դիերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։