հոգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɔɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հոգ
վանկեր՝ հոգ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *pouiio-՝ *pəu-, *pau- «փչել» արմատից, որտեղից նաև հով, հոգի, փուքս, փչել։
Գոյական
- տե՛ս հոգս
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- հոգ (ս, դ, ը, ն) է (չէ) - փույթ (չէ) մտածելու՝ մտատանջվելու կարիք կա (չկա), մտատաջության առարկա է (չէ)
- հոգ ընկնել (արևմտհ․) - անհանգստանալ
- հոգ տանել - մտածել, հոգատարություն ցուցաբերել, հոգալ մի բանի մասին
- հոգը տանել (արևմտհ․) - մտատանջության՝ մտահոգության առարկա լինել, դարդը կտրվել
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։