Հայերեն

 

Դասական ուղղագրութեամբ՝ մօրուք

վանկեր՝ մո•րուք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. տղամարդկանց ստորին ծնոտի և այտերի վրա բուսնող մազեր ◆ Մելիքը մորուքը ներկել էր հինայով: (Րաֆֆի) ◆ Մորուքը մտքին պես է. կարճ է: Հակոբ Պարոնյան
  2. մի քանի կենդանիների կզակից կախ ընկած երկար մազափունջը ◆ Հետին ոտներ վրա բարձրացած ցատկոտում էր մի այծ ահագին պոզերով ու երկար մորուքով: (Նար-Դոս)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. մորուս, մորու (հնց․), (ժղ․)՝ միրուք, մուրուք (գվռ․)՝ կրծիկ, կրծլակ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. մորուքը համրել - ինչ լինելը՝ թույլ կողմերը լավ իմանալ
  2. մորուքը մեկի ձեռքը տալ - ուրիշի ազդեցության տակ ընկնել, իր վրա իշխող դարձնել
  3. մորուքը փետել
    1. ծանր վշտից սգալ՝ ողբալ
    2. լիովին իրեն ենթարկել (կինը՝ տղամարդուն)
  4. մորուքի մազերը համրել - նույնն է՝ մորուքը համրել
  5. մորուքի տակովն անց կենալ - հարևանցիորեն մեկի միտքն իմանալ, տրամադրությունը շոշափել
  6. մորուքին խնդալ ծիծաղել - ձեռ առնել, ծաղրել
  7. մորուքի տակ - տե՛ս մոտ, մոտիկ
  8. մորուքին թքել - տե՛ս անպատվել, անարգել, վիրավորել
  9. մորուք մորուքի տալ - տե՛ս զրուցել


Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել