Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վե•րև 

Գոյական

  1. առարկայի, տեղի տարածության վերին մասը, շերտը
  2. բարձրադիր տեղ
  3. առարկայի վերին մակերեսը, երեսը, կողմը
  4. երկինք, երկնակամար (փխբ․)
  5. երկինքը որպես նախախնամություն (փխբ․)
  6. վերադաս մարմին ◆ Վերևից մի մարդ եկավ քննության Հովհաննես Թումանյան

Մակբայ

  1. դեպի վեր, ի վեր

Կապ

ցույց է տալիս՝

  1. որևէ բանից վեր գտնվող տեղ, վայր, տարածություն։ ◆ Ժողովուրդն անհամբեր

սպասում էր գյուղից վերև: Հովհաննես Թումանյան

  1. բարձր (ըստ աստիճանի, դիրքի, ուժի և այլն)։ ◆ Քեզնից վերև մարդ ե՞ս տեսնում։
  2. տե՛ս վեր

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. վերնամաս, վերնակողմ
  2. տե՛ս երկինք
  3. տե՛ս վերադաս

Մակբայ

  1. ի վեր

Կապ

  1. բաձր, վեր
  2. տե՛ս վեր
  3. տե՛ս վրա

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. վերև գնալ- տե՛ս բարձրանալ
  2. վեևից նայել - տե՛ս արհամարել
  3. վերևը աստված, ներքև` դու - աստծուց հետո հույս (հույսներս) դու ես
  4. վերև պահել - բարձր պահել
  5. վերև գնալ - բարձրանալ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել